Wel even wennen

Het is nu anderhalve week geleden dat ik uit het ziekenhuis thuis ben gekomen. De eerste dagen ging het goed, maar vanaf zondag kreeg ik last van mijn maag. Ik kreeg last van pijnscheuten en we wisten niet wat de oorzaak  was. Op advies van het AMC gingen we over om dag en nacht de pomp te gebruiken en dat gaf wel wat verlichting, maar hielp niet genoeg. De wijkverpleegkundige dacht dat het misschien kwam omdat thuis de spanningen van de afgelopen tijd er dan uit komen en dan op mijn zwakke plek gaan zitten en dat is mijn maag. In overleg met de artsen van het AMC werd aangeraden om maagbeschermers te gaan gebruiken. Hier moet ik nog mee gaan beginnen om ze te gebruiken en ik hoop dat deze medicijnen verlichting gaan geven. Verder ben ik ontzettend blij om weer thuis te zijn en wil ik iedereen  bedanken voor zoveel meeleven! Dat heeft mij en ook Nel enorm bemoedigd! Hartelijke groeten en Gods zegen van Nel en Gerrit.

 

Heerlijk weer thuis!

Afgelopen woensdag is Gerrit weer thuis gekomen en het gaat nog steeds de goede kant op. Met de voeding gaat het prima en deze keer gelukkig geen lekkage uit de wonddrain!. Overdag spuiten we nu vier keer voeding in de sonde en ’s nacht ligt hij ‘aan de pomp’. Het slapen moet nog wel wat wennen, omdat hij voortaan half rechtop en op zijn rug moet liggen, maar met een ‘inslapertje’ gaat het steeds beter. Hij ziet er goed uit, maar schijn bedriegt soms, want s’ morgens kost het douchen en aankleden hem al erg veel energie en moet hij daarvan echt ‘bijkomen’.  We genieten er samen van dat hij weer thuis is en het geeft een heerlijk gevoel dat hij nu ook naar buiten kan om even een stukje te wandelen als het lekker weer is. Ook hebben we een hometrainer te leen gekregen voor als het weer niet meewerkt dan kan hij toch binnen aan zijn conditie kan werken. Al met al hebben we veel reden om dankbaar te zijn! Groeten, ook namens Gerrit, van Nel

 

Eindelijk (weer) naar huis!

Vanmorgen belde Gerrit me op vanuit het ziekenhuis dat er weer een echo zou worden gemaakt en dat ze dan gingen bekijken of hij naar huis kon. Op de echo was nog wel wat te zien, maar de chirurg gaf toch ‘groen licht’ dat hij morgen (14 januari) naar huis mag en werd vanmiddag de laatste drain eruit gehaald. We zijn natuurlijk heel blij en dankbaar dat hij na zes weken verblijf nu toch eindelijk naar huis kan! Het zal ook best wel (in)spannend zijn hoe het thuis zal gaan met de voeding en verzorging van de stoma. Willen jullie ook mee bidden dat het goed zal gaan en er geen complicaties meer zullen optreden.

Als er mensen op bezoek willen komen dan graag na telefonisch overleg of ’s middags na drie uur, omdat we voorlopig elke dag ’s morgens de wijkverpleegkundige ‘over de vloer’ krijgen. Dat zal voor ons ook best wel erg wennen zijn en hij zal thuis aan zijn conditie moeten werken. Ook wil ik hierbij alvast iedereen bedanken die gebeld hebben of een kaart hebben gestuurd naar het ziekenhuis of op bezoek zijn geweest. Het was echt geweldig hoe jullie met ons hebben meegeleefd in de afgelopen tijd! Er is nog een lange weg te gaan, maar dit ‘eerste hoofdstuk’ hopen we nu voorlopig af te sluiten. Dag aan dag draagt Hij ons, dus we zien wel hoe Hij ons leven verder leiden zal in de komende tijd. Met hartelijke groet, Nel

Nog even niet

Gister is er nog een echo gemaakt en daaruit bleek dat er toch nog wat vocht in de holte zit. De drain is iets verplaatst en nu komt dat er ook uit. We weten dus nog niet wanneer hij naar huis mag en moeten toch nog meer geduld hebben. Dat is toch wel weer een tegenvaller, want nu hij zich steeds beter begint te voelen lijken de dagen daar ook wel langer te duren. We houden de moed erin, want te vroeg naar huis sturen zoals de vorige keer is ook beslist geen goed idee. Toen ging het na een paar uur thuis al mis en moest hij de volgende dag weer terug, omdat er nog een groot abces achter zijn rechterlong zat wat ze in het ziekenhuis ‘over het hoofd’ hadden gezien.

Ook is hij af en toe nog wat kortademig en klinkt zijn stem soms wat hees. De langste tijd in het ziekenhuis zit er, zoals het er nu naar uit ziet, wel op. Groet van Nel

 

 

 

Nog even geduld

Gister is er nog een röntgenfoto gemaakt en die zag er goed uit. Gerrit wilde bijna ’zijn tas al inpakken’ om weer naar huis te gaan, maar de artsen vonden dat toch nog wat te vroeg. Eerst moet de laatste drain nog een paar dagen worden gespoeld en ook moeten er nog drie kweken om de andere dag worden afgenomen. Als deze geen afwijkingen vertonen dan mag hij naar huis. Dus dat is op z’n vroegst begin volgende week. Dat was wel even een tegenvaller, ook omdat een paar medepatiënten a.s . vrijdag wel naar huis mogen, maar we zijn natuurlijk blij dat het steeds meer de goede kant opgaat. (De schaatswedstrijden op de Oostvaardersplassen moet hij dus maar op de tv.’meerijden’ :)

Groeten, Nel

 

gesprek met de chirurg

Vrijdagmiddag werd er weer een nieuwe röntgenfoto gemaakt en daar bleek uit dat er in een andere holte dieper nog een abces zat. Er werd een dikkere drain ingedaan en er kwam meteen weer vocht en “rommel’ uit. Hij begint zich wel steeds beter te voelen en loopt regelmatig zijn ‘rondjes’  over de afdeling om weer in conditie te komen, want hij wil graag weer naar huis. Vanmorgen heeft hij een gesprek gehad met de chirurg en deze vertelde dat ze alles goed zullen bekijken  en dat een hersteloperatie pas kan plaatsvinden als hij genoeg hersteld is en dat kan nog wel een half jaar of langer duren voor dat die plaats zal hebben. Aan de ene kant is dat natuurlijk een tegenvaller om te horen, maar aan de andere kant moeten we nu ook nog niet aan denken  dat hij deze zware operatie binnenkort al zou moeten ondergaan. We zijn dankbaar dat het weer de goede kant op gaat en we hopen dat hij over niet al te lange tijd naar huis mag om daar eerst weer aan te sterken. Het zal dan wel heel erg wennen zijn om na zo’n tijd  te moeten leren wat hij wel en wat hij beter niet kan doen. Het nieuwe jaar is al weer  begonnen en ook de kinderen zijn weer aan het werk of op stage. Tessa heeft haar verloofde gister weer op het vliegtuig gezet en hij zit inmiddels weer in Nablus op de westelijke Jordaanoever waar hij hulpverleningswerk doet onder de palestijnen. Hij heeft haar afgelopen maand ten huwelijk gevraagd en op 15 mei gaan ze trouwen en zij gaat daarna met hem mee daar naar toe. Ondanks alles geeft dit blijdschap voor ons in deze tijd! Tot zover met hartelijke groet van Nel

 

 

Oud en Nieuw in het AMC

Omdat de drain nog niet verwijderd kon worden mocht Gerrit niet naar huis met de jaarwisseling. s’ Middags was er bezoek geweest en eerst leek alles goed, maar hij begon zich steeds meer beroerd te voelen en kreeg last ook van zijn maag en zijn temperatuur begon te stijgen. Hij heeft daar in het ziekenhuis doordat hij zo weinig weerstand meer heeft, toch weer een griepje opgelopen. Het was de bedoeling dat ik bij hem zou blijven tot twaalf uur, maar doordat hij zo moe werd ben ik om 9 uur weggegaan met een onrustig gevoel. Hij wilde zelf graag slapen en vandaag knapte hij iets op, maar kreeg geen voeding omdat zijn maag nog steeds niet helemaal in orde was. Een heel raar begin zo van het nieuwe jaar. Hoe het allemaal verder zal gaan daar hebben we geen idee van, maar we leren steeds meer om niet veel verder te kijken dan de ‘’dag van vandaag’ dat is voorlopig genoeg. We weten en vertrouwen dat de Heer ons dag aan dag draagt. Ook zijn we bemoedigd dat er zoveel mensen zijn die met ons meeleven en in gebed om ons heen staan en door de vele kaarten die binnenkomen!